فرحزاد، یکی از تفرج گاه های مهم تهران

 فرحزاد که تا چند دهه پیش به عنوان مسیر پیاده روی تا امامزاده داوود مورد توجه قرار می گرفت، بیش از ده سال است که به یکی از تفرج گاه های مهم تهران تبدیل شده است. استقبال از باغچه رستوران های فرحزاد به حدی است که شب ها به زحمت می توان در این محله جای پارک خالی برای اتومبیل پیدا کرد. یافتن جا پارک راحت و امن، خودش البته یکی از اجزای فرحزادگردی است.

فرحزد از 3 محله تشکیل شده است: محله فرحزاد بالا (شمال اتوبان یادگار امام)، فزحزاد پایین (جنوب اتوبان یادگار امام) و محله امامزاده.

ضلع شمالی محله فرحزاد به دامنه های ارتفاعات رشته که البرز منتهی می شود و ارتفاع 1800 متر از سطح دریا دارد که حد شمالی شهر تهران است. ضلع غربی آن به دره و رودخانه فرحزاد محدود می شود که از دامنه های البرز آغاز شده و تا بزرگراه یادگار امام محدوده محله را تعیین می کند. از سمت شرق نیز خیابان گلپاد و جاده قدیم امامزاده داوود و همچنین مرز بین شهرک های مسکونی و تپه های مشرف به منطقه فرحزاد به عنوان مرز شرقی محله شناخته می شوند.

محله فرحزاد از بزرگراه یادگار امام، جاده فرحزاد و بلوار فرحزادی شهرک غرب قابل رفت و آمد است. دهه های قبل فرحزاد در فصل تابستان به خاطر توتستان های پربارش پذیرای اهالی شهر بود. فرحزاد از محله های قدیمی شمال تهران است که از گذشته به صورت روستایی در مسیر جاده امامزاده داوود استقرار داشته و به مرور زمان و در اثر توسعه پایتخت به صورت محله ای از شهر تهران درآمده است.

امامزادگاه فرحزاد,رستوران های فرحزاد

فرحزاد از محله های قدیمی شمال تهران است

هرچند جمعی براساس نام مشهور امروزی این آبادی یعنی «فرحزاد» وجه تسمیه آن را به اشتباه، بدان سبب که جایی فرحبخش و خوش آب و هوا بوده است، منسوب به «فرح» دانسته اند، اما نام اصلی آن «فره زاد» بوده و به سبب پیدایش آب در آنجا آن را «توشه عظیم» شمرده اند.

به نوشته عباس اقبال: «فرحزاد قریه دیگری است در شمال غربی طهران بین تجریش و کن. نام این قریه نیز در کتاب منطقه الطالبیه آمده به به شکل فرزاد که املا صحیح قدیم آن فره زاد بوده و بعدها این اسم به صورت فرح زاد درآمده که به معنای محل زایش و پیدایش شادی است.»

روستای فرحزاد از بخش های خوش آب و هوای شمال تهران به حساب می آمده است و هنوز نیز درصد بالایی از اهالی این محله را ساکنان قدیمی ده فرحزاد تشکیل می دهند، اما در اثر توسعه شهر تهران، در دهه های گذشته شاهد مهاجرت افراد با قومیت های متفاوت به این محله بودیم. در حال حاضر این محله دارای حدود 20 هزار نفر جمعیت است که علاوه بر اهالی بومی، عمدتا شامل اقوام قوچانی، ترک زبان، قزوینی و غیره می شوند

  بیشتر بخوانید: مکان های دیدنی تهران

قدمت گردشگری

در گذشته، تابستان ها، جمع کثیری از اهالی تهران برای فرار از گرما به فرحزاد می آمدند و با کرایه کردن خانه یا باغچه ای سکونت می کردند و حتی عده ای در فضای باز چادر می زدند و تعطیلات تابستان را بدین ترتیب می گذراندند.

نکته دیگری که از فرحزاد در خاطرات تهرانیان قدیم ثبت شده است، امر گذرگاهی فرحزاد برای زوار امامزاده داوود بود که ایستگاه اصلی آن سفر زیارتی، همین آبادی بود. زیارت کنندگان شب را در این محل می گذارندند و صبحگاهان با اجاره کردن الاغ و قاطر به سمت امامزاد داوود عزیمت می کردند.

مهاجرت موقت تهرانی ها و مقام ایستگاهی فرحزاد سبب رونق داد و ستد کسبه آن آبادی می شد. بنابراین تابستان برای اهالی فرحزاد منبع درآمد و ثروت بود و این خصوصیت موجب سکونت دائم جمعی مهاجر در آنجا شده که در قیاس با دیگر آبادی های شمیران نظیر آهار و شکراب که به سبب بن بست بودن راه، مهاجر پذیر نیستند و دارای ساکنانی با نژادی واحد هستند، فرحزاد را کاملا متمایز کرده بود. 

امامزادگاه فرحزاد,رستوران های فرحزاد

 روستای فرحزاد از بخش های خوش آب و هوای شمال تهران به حساب می آید

این شب ها

فرحزاد به ویژه در شب های تابستان، میزبان مردمانی است که برای رهایی از دغدغه های شهر و حضور در محیطی آرام و آزاد به آنجا می روند. این محله پر از قهوه خانه ها و رستوران سنتی است و برعکس بقیه مناطق تفریحی شمال تهران مثل دربند و درکه، نه کوهی دارد و نه طبیعت چندان بکری. از بزرگراه یادگار به خیابان فرحزاد که می رسیم با تابلوهای رنگارنگ رستوران ها و کافه ها، مغازه های قلیان فروشی و بساط دستفروشان کنار خیابان رو به رو می شویم.

در جلوی هر رستورانی جوانانی مهمانان را به داخل فرا می خوانند و مشغول راهنمایی ماشین ها برای پارک هستند. اکثر شب ها خیابان فرحزاد پر از ماشین های جوانان و خانواده هایی هست که برای گذراندن وقت به آنجا می روند و به همین علت همیشه ترافیک این منطقه سنگین و پررفت و آمد است.

بیشتر کافه ها و رستوران های سنتی تهران از روزگاران قدیم به دلیل آب و هوای خوب، قرار داشتن در مسیر کوهنوردان و زیارتگاه های مختلف در دامنه کوه های البرز واقع شده اند. شهرداری تهران برای ساماندهی و گسترش این مکان ها اقدامی انجام نمی دهد بلکه همیشه محدودیت هایی را برای آنها ایجاد می کند. از اقدامات دولتی تنها می توان به گسترش فضاهای سبز این مناطق مثل تبدیل دره فرحزاد به بوستان نهج البلاغه اشاره کرد که قبل از آن پاتوق معتادان تهرانی بود.

حاج اکبر از رستوران دارهای قدیمی فرحزاد می گوید: فرحزاد از سالیان دور به دلیل قرار داشتن در مسیر امام زاده داوود پذیرای زوار و مسافران بوده است. در آن زمان تعداد رستوران ها کم و به جای اکثر رستوران های فعلی باغ گردو و توت بود که نوز بعضی از درختان آن باقی مانده است. به خاطر همین درخت ها و آب و هوای خوش، اینجا به فرحزاد معروف شده است. بسیاری با به دست آوردن برخی از باغ ها و تخریب آنها به ساختن کافه و رستوران پرداختند که تا میدان فرحزاد ادامه دارد. درواقع بافت سنتی ده از میدان شروع می شود که تنها ساکنین در آنجا رفت و آمد می کنند. غذای رستوران ها کباب، جوجه، دیزی و جگر است و از غذاهای فوری و امروزی خبری نیست.