تهران جاذبه

  جمعه بازار پارکینگ پروانه جایی است که عاشقان و شیفتگان عتیقه‌جات، حداقل یک‌بار هم که شده به آن سر زده‌اند. اینجا محلی برای یافتن اشیای قدیمی مختلف، از تمبر و ظروف برنجی گرفته تا عکس‌ها و صفحه‌های گرامافون و حتی لباس است. جمعه بازار پروانه در چهارراه استانبول یک دنیا خاطره را در خود جای داده و هر هفته آن‌ها را زنده می‌کند. جمعه بازار پروانه فقط جایی برای خرید لوازم قدیمی و عتیقه نیست، بلکه فرصتی برای سفر به گذشته با تماشای اجناس رنگ‌ووارنگ است. پارکینگ پروانه هر هفته به پاتوقی برای علاقه‌مندان به هنر، عتیقه و صنایع دستی تبدیل می‌شود و از این حیث جایگاه ویژه‌ای در شهر تهران دارد. جمعه بازار پارکینگ پروانه حتی در میان گردشگران خارجی نیز شهرت دارد و یکی از بهترین جاذبه‌های شهر در ایام اقامتشان در تهران محسوب می‌شود. اگر در تهران زندگی می‌کنید و تابه‌حال از جمعه بازار پروانه دیدن نکرده‌اید و یا اینکه قصد دارید برای یک آخر هفته به تهران سفر کنید، با علی بابا همراه شوید تا شما را با زیر و بم جمعه بازار پارکینگ پروانه آشنا کنیم. جمعه بازار پارکینگ پروانه کجاست و چگونه خود را به اینجا برسانیم

  وقتی صحبت از آثار تاریخی ایران می‌شود، بلافاصله یاد شهرهایی مثل اصفهان، شیراز و یزد می‌افتیم. بعضی شهرها در معرفی آثار تاریخی مغفول مانده‌اند. تهران یکی از همین شهرهاست؛ تا اسم تهران می‌آید، همه یاد ترافیک و ازدحام و شلوغی و آلودگی هوا می‌افتند و جاذبه‌های دیدنی و تاریخی‌اش میان این‌همه شلوغی گم می‌شوند. در این نوشته می‌خواهیم سری بزنیم به یک جاذبه‌ی تاریخی و زیبای تهران یعنی میدان مشق. کافی است در مرکز شهر تهران در میان ازدحام و شلوغی و سروصدای جمعیت و ماشین‌ها، از میدان امام خمینی داخل خیابان سپه شوید و بعد از کمی پیاده‌روی از سردر باغ ملی عبور کنید تا حتی در دل شلوغی روی آرام و زیبای چهره‌ی تهران را ببینید. میدان مشق تهران کجاست؟ میدان مشق در خیابان امام خمینی و به فاصله‌ی کمی از میدان امام‌خمینی (توپخانه) قرار دارد. میدان مشق یا باغ ملی از شمال به خیابان سرهنگ سخایی، از شرق به خیابان فردوسی کنونی، و از غرب به خیابان سی تیر و از جنوب به خیابان امام خمینی محدود می‌شود. ساختمان‌های این میدان با سبک معماری خاص‌شان از دیدنی‌ترین بناهای تهران هستند. قدیمی‌ترین ساختمان این مجموعه عمارت

  هنگامی که صحبت از تفریح کردن می‌شود، افرادی هستند که ترجیح می‌دهند تفریحات رایگان یا کم‌هزینه را انتخاب کنند. یکی از شهرهایی که در آن می‌توان تفریحات رایگان زیادی را تجربه کرد، تهران است. اگر شما به دنبال بهترین تفریحات رایگان در تهران هستید، در این مقاله ما را همراه کنید. بهترین تفریحات رایگان در تهران در هر شهری مکان‌های تفریحی رایگان وجود دارند که برخی از آن‌ها نسبت به تفریحات پولی لذت بیشتری هم دارند. در تهران هم که شهر موزه‌ها نامیده می‌شود، محل‌های مختلفی نظیر پل طبیعت وجود دارد که می‌توانید بدون هزینه، ساعت‌ها در آن‌ وقت بگذرانید. البته پیش از آن که بخواهیم به بررسی بهترین تفریحات رایگان در تهران بپردازیم، باید بگوییم که منظور ما از رایگان بودن، کم‌هزینه بودن و عدم نیاز به پرداخت ورودی است. برخی از این تفریحات رایگان عبارتند از: ۱. پیاده‌روی در خیابان ولیعصر تهران یکی از زیباترین خیابا ‌های تهران که طولی حدود 19 کیلومتر دارد، خیابان ولیعصر است. این خیابان طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه به شمار می‌رود. پیاده‌روهای این خیابان، برخلاف جاهای دیگر شهر، به‌ اندازه کافی پهن هستند و پیا

  تاریخچه قصر فیلیه قصر فیلیه شیخ خزعل حاکم خوزستان در سال ۱۹۱۷ در یک زمین با زیربنای ۷۸۸ متر مربع در شهرستان خرمشهر کنار نهر فیلیه خرمشهر ساخته‌ شد. این ساختمان تاریخی، ۹۲ سال پیش توسط شیخ خزعل حاکم وقت خوزستان در دوره قاجاریه و شیخ عشایر عرب بنی کعب ساخته شد و از جمله ساختمان ‌های باشکوه دوران خود و شاهد حوادث زیادی بوده است. خز عل پسر حاج جابر نصرت ملک متولد ۱۲۳۸ هجری قمری یکی از والیان استان خوزستان بود که به مدت ۲۹ سال بر قصر فیلیه حکم رانی کرد. قصر فیلیه در محمره قرار داشت اما آئینه‌ ای از معماری و هنرمندی هنرمندان ایرانی و عربی بود. این بنا در گذشته جزو مکان های تاریخی و باستانی مردم خرمشهر بوده است که روزانه از آن بسیار بازدید می شد، این ساختمان یکی از بناهای زیبای دوره قاجاریه به حساب می آمد، ساختمانی که نقاشی بزرگی بر سر در آن بوده که امروز دیگر نه اثری از نقاشی و نه از آن قصر می توان یافت. نقشه و معرفی بخش های مختلف قصر فیلیه برای سفر به هر شهری اگر بخواهید بلیط تهیه کنید، می توانید به راحتی از طریق سایت مستر بلیط این کار را انجام دهید. قصر فیلیه در محدوده شلمچه در کنار ارو

  جذابیت های سفر به فعالیت هایی که در طول سفر انجام می دهیم بر می گردد یکی از این فعالیت های بازدید از اماکن تاریخی است. شهر تکاب که در استان آذربایجان قرار دارد مملو از آثار تاریخی است که این موضوع از قدمتی این سرزمین دارد سرچشمه می گیرد. اگر به این شهر سفر کنید بهتر است از دیدار این اماکن غافل نشوید. در این بخش از مجله مستر بلیط به سراغ یکی از معروف ترین آثار تاریخی این شهر که ثبت جهانی نیز شده است یعنی تخت سلیمان می پردازیم. درباره تخت سلیمان تخت سلیمان در آذربایجان غربی تقریبا در یک فاصله مساوی بین تبریز و همدان در منطقه افشار و 42 کیلومتری شمال شرقی تکاب قرار دارد. در یک دره تپه ای به ارتفاع 50 متر و به شکل بیضی واقع شده که در داخل آن یک دریاچه به عمق 60 متر وجود دارد. آب این دریاچه از یک چشمه بزرگ آب گرم تامین می شود و آب آن به قدری آهک دارد که رسوب آهکی تشکیل داده و به تدریج کوه تخت سلیمان را بوجود آورده است. بنا به مقتضیات طبیعی این منطقه یک دیوار قطور دفاعی با دو دروازه بزرگ و 38 برج نیم دایره ای شکل کوه را احاطه کرده است. «سررابرت کرپورتر» در سال 1819 میلادی تخت سلیان را دی

  تهران چگونه پایتخت شد؟ طهران سالها پیش شهری بود به وسعت تقریبی 21 كیلومتر مربع كه تعداد جمعیتش را بین 250 تا 300 هزار نفر تخمین می زدند. تعداد جمعیت شهر از آن جهت معلوم نبود كه هنوز آمارو احصاییه معمول نشده، داشتن شناسنامه هم باب نشده بود و تا موقعی كه اولین سرشماری انجام گرفت تعداد جمعیت شهر را با حدس و گمان تخمین می زدند. طهران صورت 8 ضلعی ناقص الاضلاعی داشت كه با خندقی كه به دورش حفر كرده بودند از اراضی اطرافش جدا می شد و ارتباط آن با خارج شهر تنها به وسیله 13 دروازه ای بود كه اطرافش ساخته شده بود. عرض خندق بیش از 6 تا 10 ذرع(1 ذرع معادل 1متر و 4 سانتیمتر) و عمق آن تقریبا 4 ذرع بود و آخرین خندق شهر بود كه در زمان ناصرالدین شاه حفر شده، محدوده شهر را نسبت به برج و بارو های كه در عهد شاه طهماسب صفوی كشیده شده بود و بیش از یك فرسخ محدوده نداشت تا چهار برابر وسعت بخشیده بود.   تهران ‍ در گذشته های دور «تهران»، پیش از اسلام و بعد از  آن ، از‍ «ری »تبعیت داشته و «ری » از شهرهای بزرگ و معتبر مشرق زمین بوده  است. ثروت سرشار مردم ‍ «ری» زبانزد مردم آن روزگار بوده است. ‍ نام « تهران» را در

  گذری در تهران قدیم تهران قدیم پنج محله داشت: عودلاجان، سنگلج، بازار، چاله میدان و محله دولت. محله سنگلج که بخش اعظم و عمده آن را امروزه پارک شهر تشکیل می‌دهد، در گذشته یکی از مراکز مهم سیاسی بود و با اینکه در حال حاضر تقریباً از بین رفته ولی هنوز اشتهار تاریخی خود را از دست نداده است. چاله حصار یکی دیگر از محلات جنوب تهران بود که چون آن را خاکبرداری و خاکش را به مصرف حصار کشی تهران رسانده بودند، مقدار زیادی چاله گود مانند داشت، بعدها برای تخلیه زباله‌های شهر از آنجا استفاده می‌کردند. چاله میدان نیز که قبلا در دوره صفویه خاک آن را به مصرف حصارکشی تهران رسانده بودند، وضعی تقریباً مشابه چاله حصار داشت و محل تخیله زباله تهران به حساب می‌آمد، این محله محدود به جنوب بازار چهل تن و امامزاده سید اسماعیل و میدان مال فروش‌ها، میدان امین السلطان، گمرک، خانی آباد، دروازه غار و پاقاپوق (اعدام) بود. در بین محلات پنجگانه تهران قدمت چال میدان (چال حصار) قدیمی تر از بقیه است.  بافت قدیم شهر تهران تا زمان حکومت پهلوی اول به شکل قدیم خود – البته با تغییراتی جزیی – باقی مانده بود. با تخریب حصار شهر تهر

  اگر قرار باشد یک روز خود را در گردشگاه های طبیعی تهران بگذرانید، از کدام مسیر راهی می شوید؟ شمال؟ شرق؟ غرب یا جنوب؟ شاید بتوان گفت که یكی از بهترین و كم خطرترین مسیرهای طبیعت‌گردی و كوهپیمایی كشور مسیر كلكچال است. خیابان فیضیه كه از اواسط خیابان شهید باهنر (نیاوران) شروع می‌شود، حدود 2 كیلومتر طول دارد و در انتها به  پارک جمشیدیه  می‌رسد.   پارک جمشیدیه با درختان، گیاهان و گل‌های فراوانش یكی از وسیع‌ترین پارك‌های ایران است كه می‌تواند برای یك ورزش صبحگاهی مورد استفاده قرار گیرد. برای رفتن به كلكچال باید به این پارك بیایید؛ به سوی غرب پارك بروید، آنجا كه پیاده‌روی سنگفرش به سوی شمال غرب ادامه می‌یابد. پس از طی حدود 400 متر به چشمه‌ای می‌رسیم كه آب خنك و گوارایی دارد. از اینجا به بعد راه به صورت مارپیچ رو به بالا می‌رود و بعد از گذر از چند محل استراحت كه در آنها مواد غذایی هم عرضه می‌شود به منطقه‌ای نسبتا وسیع می‌رسیم كه ارتفاعش حدود 2300 متر است.         در سال‌های اخیر جاده‌ای اختصاصی از شهر تا این منطقه كشیده شده است. از اینجا مسیر به صورت مستقیم با سربالایی تندی ادامه می‌یابد و ب

  خانه انیس الدوله عمارتی که کمتر رهگذری از تاریخچه آن چیزی می داند    خانه انیس الدوله عمارتی که کمتر رهگذری از تاریخچه آن چیزی می داند، ساختمانی است پشت ایستگاه اتوبوس که رنگ سفید بر آن پاشیده اند و خبری از شکوه خانه های قجری در بیرون آن نیست. آنچه در این بنا بیش از هر چیز چشم ها را به سمت خود جلب می کند، تابلوی عریض و طویل «اتحادیه تهیه و توزیع گوشت گوسفندی تهران » است. این عمارت تاریخی با 140 سال قدمت، متعلق به فاطمه سلطان خانم انیس‌الدوله، سومین همسر عقدی ناصرالدین شاه قاجار و ملقب به ملكه ایران بوده است.انیس الدوله همسر سرشناس و با نفوذ ناصرالدین شاه (1258-1314) بود و این خانه، که به نام وی شهرت دارد، گویا پس از ترور ناصرالدین شاه محل زندگی وی در آخرین ماه های حیاتش بوده است. انیس الدوله کیست؟ انیس الدوله محبوب ترین و با نفوذترین چهره دربار ناصرالدین شاه بود. مقام او بر سایر همسران شاه برتری داشت و عملا می توان او را ملکه سلطنتی ایران دانست که نشان حمایل آفتاب و تمثال همایونی را از او دریافت کرده بود. انیس الدوله، با اسم اصلی فاطمه، دختر یتیمی بود که توانست تا مرحله سوگلی بودن ان

  اعضای شورای اسلامی شهر تهران با تصویب ۲ مصوبه کمیته نامگذاری شورای اسلامی شهر تهران، به تغییر نام و نامگذاری ۲۵ معبر، خیابان و مکان در شهر تهران رای دادند؛ بر این اساس خیابانی را به نام «محمدرضا حافظی» خیر مدرسه ساز نامگذاری و خیابان امیرکبیر در منطقه ۲۲ را به نام شهیدان سلامت تغییر نام دادند.  به گزارش ایرنا اعضای شورای اسلامی شهر تهران روز سه‌شنبه در جریان دویست و چهل و دومین جلسه خود دو مصوبه از مصوبات کمیته فرعی نامگذاری شورای اسلامی شهر تهران را در دستور کار قرار دادند.   «محمدجواد حق‌شناس» رییس کمیته نامگذاری شورای اسلامی شهر تهران به قرائت مصوبات جلسات این کمیسیون پرداخت و اظهار داشت: بر اساس تصمیم کمیته نامگذاری در مصوبه اول این کمیته ۱۴ تغییر نام وجود دارد.   وی تاکید کرد: در نامگذاری معابر و خیابانها تلاش شده‌است از نام های تکراری جلوگیری شود.   برخی نام‌ها 50 بار در نامگذاری معابر تهران تکرار شده‌است به گفته حق‌شناس، برخی نام ها بیش از ۵۰ بار در معابر و خیابان‌های شهر تهران تکرار شده‌است که کمیته نامگذاری تلاش دارد از این تکرارها جلوگیری کند.   وی گفت: بر این اساس، تغییر

  آداب و رسوم مردم تهران قدیم در ماه محرم عزاداری محرم در تهران سابقه‌ای طولانی دارد و همه ساله بر شکوه و جلال آن افزوده شده است. از حدود دهم و پانزدهم ماه ذی حجه مساجد و تکایا در تهران قدیم برای مراسم ماه محرم آماده شده و چادرها و خیمه‌ها برای اجرای روضه‌خوانی و تعزیه برپا می‌شد.   در کتاب طهران قدیم، تالیف جعفر شهری، تاریخچه روضه خوانی به این صورت نقل شده است: «از ازمنه دور یعنی از رسیدن طایفه بنی اسد به دشت کربلا و شناختن اجساد شهدا و به خاک سپردن ایشان و مویه ردن بر مزارشان که روز سوم و به روایتی پنجم شهادت بوده، مردم شیعه مذهب پنهانی و در زمان دیلمیان و دودمان صفویه بطور آشکار همه ساله در دهه محرم، بیستم صفر (چهلم امام) که اربعین حسین نامیده می‌شود مجلس تذکاری در عزای آن بزرگوار برپا می‌داشتند که تا سنه نهصد هجری قمری ادامه داشت.   تا زمانی که ملا حسین کاشفی هراتی واعظ با استفاده از مقاتل و کتب گذشه‌ها در مقتل کتابی به نام (روضة الشهدا) [روضه به معنای باغ] تدوین و تمام نموده استفاده و استنساخ آنرا وقف عام نمود و چون جامعترین کتاب در این زمینه بود، در این ماه هرکس عقیده و سوادی داش